Menu
W Kajzarowie
  • Strona główna
  • Kim jesteśmy?
  • Ciasteczka
W Kajzarowie

O pożarze z dziećmi

Posted on 10 lutego 201610 lutego 2016 by Katarzyna Kajzar

Podziel się wpisem!

0 shares
  • Share
  • Tweet

Jak rozmawiać o pożarze z dziećmi? Coś kiedyś czytałam na ten temat. Podobno małe dzieci mają tendencję do chowania się ze strachu, gdy wybucha pożar. Może się zdarzyć, że strażak nie dotrze do takiego schowanego dziecka na czas.

U nas rozmowę na temat pożaru wywołała taka oto sytuacja:

Wszystkie rzeczy z kuchennych szuflad wyleciały na podłogę: sztućce, czyste ściereczki i ręczniczki drewniane łyżki, chochle, otwieracz do puszek, krajalniczka do jabłek, do jarzyn i wszystko, wszystko, co każda gospodyni trzyma w szufladowych, kuchennych przydasiach. Na wierzchu wylądowały same szuflady (Dominik, kochanie, rączka odpadła od tej ze sztućcami). Rozmowa:
[Mama] Co to jest? Co to jest???!!!
[Zosia z swoimi wielkimi oczami] Ja jestem Zosia.
[Antek zza siostry] Ja jestem Antek.
[M] A ten bałagan kto zrobił? Proszę, sprzątamy, szybciutko! Antek zbierasz miski, Zosia sztućce!
.
.
.
[A] To jest ewakuacja. My się bawiliśmy w ewakuację.

Po tej informacji porzuciłam dosprzątywanie reszty porozrzucanych rzeczy i spytałam dzieci, czy boją się ognia. I co trzeba zrobić, jak jest pożar (odpowiedź dzieci: uciekać!). Potem rozmawialiśmy o tym, że nie można się chować, bo przyjdzie pan strażak uratować dziecko i jakby się dziecko schowało, to mógłby nie zauważyć nie zabrałby go z ognia.

Cisnęłam temat dalej. Ważna sprawa: na podłogę! Dym zbiera się wyżej, więc im wyżej mamy głowę, tym większa szansa na brak powietrza. Nauczyłam dzieciaki, że jak jest duży ogień, to trzeba się położyć na ziemi na brzuchu i nosem dotykać podłogi, i uciekać nie wstając z podłogi. Zrobiliśmy zawody w czołganiu 🙂

Kolejna rzecz, której z moimi dzieciakami tym razem nie przećwiczyliśmy, ale pobawimy się next timem, to takie odwrotne chowanego. Pomysł jest taki: dzieci się chowają. Ktoś liczy do 10 i krzyczy: „pożar!”. Na hasło dzieci wychodzą z ukrycia i udają się do wyjścia. Te maluchy, które pamiętały, żeby nie biec, tylko się czołgać dostają dodatkowe punkty. Myślę, że warto często to ćwiczyć.

Omówiliśmy też, co trzeba zrobić, jak ktoś dorosły jest w domu, ale śpi. I mówiliśmy o wzywaniu pomocy, że trzeba zadzwonić i powiedzieć, że jest pożar i podać adres. No i jesteśmy na etapie nauki adresu.. lepiej późno niż wcale.

Uczcie dzieci i niech się nie przydaje!!!!

To też jest ciekawe!

  • Home schooling – budowanie relacji społecznych.Home schooling – budowanie relacji społecznych.
  • Zwolennik rozdziału państwa od edukacji
  • Mam swoje lata i wiem, co robię
  • O kobiecych zmaganiachO kobiecych zmaganiach
  • Wpis o tym, że teściową można zostać zawsze!Wpis o tym, że teściową można zostać zawsze!
  • Powrót dziatekPowrót dziatek
  • jak rozmawiać z dziećmi
  • ogień
  • pożar
  • Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    Często czytane

    • Taborecik z Pepco - wpis niesponsorowany
      Taborecik z Pepco - wpis niesponsorowany
    • List do Cioci Gosi
      List do Cioci Gosi
    • idź, bo przyjdą w nocy i cię zabiją
      idź, bo przyjdą w nocy i cię zabiją
    Instagram Feed
    Something is wrong.
    Instagram token error.
    Follow

    Tagi

    aborcja Antek codzienność dialog dialogi dzieci dziecko ED edukacja edukacja domowa emocje feminizm film gotowanie homeschooling Kraków lekarze miłość motywacja MrTosiolek nauka PewnaBabcia pomoc radość RB relacje rodzicielstwo bliskości rodzina rodzina Bajkowskich rozmowa spacer społeczeństwo stereotypy styl życia szkoła sąd TwarzeWolności wielodzietni wojna wolność wychowanie zdjęcia zdrowie Zosia życie
    ©2023 W Kajzarowie | Powered by WordPress & Superb Themes
    0 shares
    Facebook