Wierzę, że raz dana, wraca.
Wierzę, że jest efektem pracy, uczenia się, otwierania, cierpliwego przyglądania się sobie i swoim słabościom, odsuwania ich, czucia i myślenia, że jest decyzją.
Wierzę, że „kochać” to nie tylko namiętność, to przede wszystkim codzienność.
Wierzę, że Miłość przemienia życie miłowanego i miłującego, że nigdy przenigdy nie jest i nie może być obojętna.
Wierzę, że człowiek ukochany kwitnie.
Wierzę, że Miłość cieszy, wypełnia, dopełnia i nadaje sens.
Wierzę, że tylko miłość ma sens.
Wiem, że kochając czynimy cuda, przekraczamy niemożliwe, otwieramy to, co wydawało się zasklepione na zawsze.
Wiem, że warto pytać siebie samego: czy kocham? jak mogę kochać bardziej?
Bo wszystko przeminie, tylko Miłość nie przeminie. Tylko ona zostaje. Tylko ją zabieramy na drugą stronę.
